Με 16,6 εκατομμύρια ακόλουθους στο Instagram, ο Amaury Guichon, είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς επαγγελματίες της γαστρονομίας στην πλατφόρμα. Ο διάσημος pastry chef ξεπερνά σε δημοτικότητα τη Nigella Lawson (η οποία έχει τρία εκατομμύρια ακόλουθους και αυξάνονται) και βρίσκεται μόλις δύο εκατομμύρια πίσω από τον Gordon Ramsay.
Ο Guichon, που αυτοαποκαλείται “The Chocolate Guy”, δημοσιεύει εβδομαδιαία βίντεο όπου δημιουργεί εντυπωσιακά γλυπτά σοκολάτας σε φυσικό μέγεθος. Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζουν ένας βελοσιράπτορας βάρους 250 κιλών, ένα αντίγραφο του σπιτιού από την ταινία Up και ένα κοάλα.
«Κατά μέσο όρο, μου παίρνει περίπου πέντε ημέρες, οκτώ έως δέκα ώρες την ημέρα», δήλωσε σε συνέντευξή του στο Broadsheet. «Δηλαδή, περίπου 40 με 50 ώρες συνολικά».
***Επιμέλεια συνέντευξης Λιάνα Μπουκουβάλα
με πληροφορίες από το Broadsheet
Τι σε ενθουσιάζει περισσότερο στον κόσμο της ζαχαροπλαστικής αυτή τη στιγμή;
Αυτό που με συναρπάζει περισσότερο είναι το πόσο πολύ συζητιέται πλέον η ζαχαροπλαστική. Όταν ξεκίνησα σε αυτόν τον κλάδο, η ζαχαροπλαστική θεωρούνταν δεύτερη επιλογή. Ήταν η τελευταία λύση. Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια που αντιμετώπισα στην πορεία μου ήταν το αίσθημα ότι δεν είχα αξία, και αυτός ήταν ο λόγος που κατέληξα στη ζαχαροπλαστική.
Με τα χρόνια, όμως, κατάλαβα πόση σκληρή δουλειά και γνώση απαιτείται για να εργαστεί κάποιος σε αυτόν τον τομέα. Αυτός είναι κι ένας από τους βασικούς λόγους που ξεκίνησα το Instagram – για να αυξήσω την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη δεξιοτεχνία και την πολυπλοκότητα που κρύβονται πίσω από τη ζαχαροπλαστική. Αυτό ήταν που τα ξεκίνησε όλα.
Λίγοι pastry chefs καταφέρνουν να ζουν φτιάχνοντας σοκολατένια κουνελάκια. Προσπαθώ απλώς να αναδείξω τις πιο διασκεδαστικές πτυχές της ζαχαροπλαστικής και τα απεριόριστα πράγματα που μπορούν να δημιουργηθούν. Αυτό που με ενθουσιάζει περισσότερο αυτή τη στιγμή; Κάθε φορά που ανοίγω το feed μου και βλέπω ανθρώπους από όλο τον κόσμο να μοιράζονται το πάθος τους για τη ζαχαροπλαστική.
Πώς ξεκίνησες στον χώρο;
Στα 14 μου, με έδιωξαν από τις γενικές ακαδημαϊκές σπουδές στη Γαλλία και με ανάγκασαν να επιλέξω έναν επαγγελματικό κλάδο. Φανταστείτε να λέτε σε έναν 14χρονο: «Δεν είσαι αρκετά καλός για τις γενικές σπουδές, οπότε πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στο να γίνεις χτίστης, κομμωτής, κουρέας, ζαχαροπλάστης, μάγειρας ή ηλεκτρολόγος – και αυτή η επιλογή θα καθορίσει το υπόλοιπο της ζωής σου.» Για να είμαι ειλικρινής, απλά διάλεξα αυτό που μου φάνηκε καλύτερο.
Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα, αλλά επειδή δεν είχα άλλη επιλογή, αποφάσισα να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Και τελικά, αποδείχθηκε η καλύτερη απόφαση της ζωής μου. Ελπίζω ότι όσοι διαβάζουν την ιστορία μου και νιώθουν το ίδιο, να μην το βάλουν κάτω και να προσπαθούν πάντα όσο περισσότερο μπορούν. Γιατί, ακόμα κι αν η αρχή είναι δύσκολη, αυτό δεν σημαίνει ότι το τέλος δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένο.
Θεωρείς τον εαυτό σου καλλιτέχνη;
Για πολύ καιρό, έβλεπα τον εαυτό μου απλώς ως ζαχαροπλάστη με μια καλλιτεχνική διάσταση στη δουλειά του. Νομίζω ότι είναι κάτι που οι άλλοι πρέπει να σου πουν, όχι κάτι που αποφασίζεις εσύ για τον εαυτό σου.
Ωστόσο, ό,τι δημιουργώ – είτε πρόκειται για γλυκά, είτε για σοκολάτα – έχει πάντα ένα έντονο καλλιτεχνικό στοιχείο. Οπότε, καταλαβαίνω γιατί κάποιοι μπορεί να με θεωρούν καλλιτέχνη.
Photo Credits: Fiona Florence Bergson
Από πού ξεκινάς όταν δημιουργείς ένα νέο γλυκό;
Στο γραφείο μου έχω πάντα δύο λίστες – μία για δημιουργίες ζαχαροπλαστικής, και μία για σοκολατένια γλυπτά. Οι ιδέες μπορεί να προέρχονται από κάτι που είδα, κάτι που παρακολούθησα στην τηλεόραση ή ακόμα και από μια συζήτηση με κάποιο βοηθό μου. Ακούω πολύ προσεκτικά τους άλλους και πιστεύω ότι ο καθένας έχει μια μοναδική οπτική για τη ζωή. Η δύναμή μου είναι να παίρνω αυτή την ιδέα και να της δίνω ζωή.
Σου έχει τύχει ποτέ να μη θες να φτιάξεις ένα γλυπτό;
Ελπίζω να μην το νιώσω ποτέ αυτό. Δεν έχει συμβεί μέχρι σήμερα. Ο κόσμος βλέπει μόνο τη διασκεδαστική πλευρά μέσα από τις αναρτήσεις μου, αλλά πίσω από τις κάμερες η διαδικασία είναι πολύ διαφορετική. Η ένταση με την οποία δουλεύω για να κρατήσω το κοινό μου αφοσιωμένο, αλλά και για να ανταποκριθώ στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, είναι τεράστια. Παρ’ όλα αυτά, δεν έχω φτάσει ποτέ στο σημείο να νιώσω ότι είναι «άλλη μια δουλειά». Αντίθετα, κάθε φορά ανυπομονώ για το επόμενο έργο μου.
Τι κάνεις με τα γλυπτά μόλις τα ολοκληρώσεις;
Αυτή τη στιγμή φυλάσσονται όλα στη σχολή μου, αποθηκευμένα με προσοχή, έτοιμα να εκτεθούν σε μια γκαλερί όταν βρω την ιδανική τοποθεσία.
Πώς τα διατηρείς;
Αυτό είναι ένα άγνωστο κομμάτι για πολλούς. Δεν υπάρχει κάποιο μαγικό μυστικό. Τα διατηρώ σε θερμοκρασία μεταξύ 18 και 20 βαθμών Κελσίου, μακριά από την ηλιακή ακτινοβολία και την υγρασία. Όταν τηρείς αυτές τις συνθήκες και το έργο είναι σωστά κατασκευασμένο, μπορεί να διαρκέσει για χρόνια. Με τον καιρό, η μυρωδιά εξασθενεί. Μετά από λίγα χρόνια, ακόμα και η γεύση χάνεται, κάτι που είναι αρκετά ενδιαφέρον. Αλλά η τέχνη παραμένει.